وجود یه دوست همه جوره واسه زندگی هر آدمی لازمه کسی که تو را خوب می شناسد ، درکت می کند و حالت را می فهمد . که اگر او نباشد زندگی چ قدر تیره و خسته کننده می شود.
همه ی این ها را گفتم که بگویم من بهترین دوست های دنیا را دارم ، آنها که همیشه در کنار من و با منند و آنجا که بخواهم دستم می گیرند وتنها حس حضورشان را به لحظات تنهایی من هدیه می دهند . میخواهم این بار درباره ی یکی از آنها حرف بزنم یکی از همان هایی که من بدون او شاید عذرای اکنون نبودم،که حضور او ،خنده هایش ، حرف هایش ، وجودش و. من را این گونه کرد . او که مرا حسابی خنداند و بهترین کتاب ها را به من داد ، با نوشته هایش مرا به آسمان برد همان کسی که اوایل سال هفتم از او خوشم نمی آمد و فکرش را هم نمی کردم که دوستی مان تا حالا ادامه پیدا کند .
او تنها کسی بود که در تمام زندگی ام این گونه شیفته ی کتاب ها بود و راه دوستی مان هم کتاب ها بودند
خوب به یاد دارم . اولین بار که با من حرف زد در باره ی کتاب مبتکران بود خیلی جدی آمد سر میزم و بدون اینکه خنده ای چاشنی حرف هایش کند به چشم هایم زل زد و گفت (( الان معلم میاد این کتاب مبتکرانو دستت ببینه دعوات میکنه من رو هم دعوا کرد ))یادم نمی آد من چی جوابشو دادم اما این به نظرم جرقه ی آشنایی من و اون بود و تا آخر سال هفتم من و او حسابی با هم صمیمی شدیم و پس از آن رفتن به کلاس داستان نویسی به پیشنهاد من صمیمیت بین من و او را بیشتر و بیشتر کرد ، و من همه ی اینها را از معجزات کتاب ها می دانم حتی اگر کتاب درسی باشد فرقی نمیکند کتاب ها همیشه ما را شگفت زده می کنند
نمی دانم اولین خاطره ی او از آشنایی اش با من چه بوده اما برای من این از همه پررنگ تر بود .
پرنیان عزیزم ممنونم ،ممنونم ،ممنونم بابت همه چیز بابت کتاب ها و خنده ها و حرف هایت که برای من بهترین شاخصه های حضور تو بودند می دانم گاهی تو را عصبانی ،ناراحت و منزجر می کرد م اما دوست دارم بدانی دوستت دارم ،رفیق خوودم
دوستت دارم به اندازه ی پاکی قلب مهربانت که به چشمه ی دیدگانت می ریزد و آبشار احساسات را بر گونه ات روان
خیلی خوشحالم که در کنار یکدیگر همان مدرسه ای را که میخواستیم قبول شده ایم
پ.ن: نمیدانم چ شد که وبلاگ زدم اما می دانم همه اش به خاطر تو بود
پ.ن2: چ.ز خودم دوستت دارم
پ.ن3:عکس بالا من و تو ییم:)
درباره این سایت